De heilige Bernadette Soubirous is opgegroeid in het hart van de Pyreneeën, in een eenvoudig maar diep geloof. Ze was geboren in een bescheiden familie en had als jong kind niet de mogelijkheid om naar de catechismus te gaan en kende alleen maar een paar volkse gebeden, waaronder het rozenkransgebed, dat ze in het gezin baden al lang vóór de verschijningen van de Maagd Maria in 1858.
De parochie van Lourdes, waar Bernadette is geboren, was toegewijd aan de heilige Petrus, de leider van de apostelen, de ‘rots’ waarop Jezus zijn Kerk heeft willen bouwen. Dit patroonschap is niet zonder belang: net als Bernadette was Petrus een nederig man, een volkse visser, maar geroepen tot een zending die veel groter was dan hijzelf. Beiden hebben Gods roeping met eenvoud en moed beantwoord, ook al wisten ze dat ze zwak en onwetend waren. Petrus was de ‘eerste steen’ van de Kerk; Bernadette helpt ons om ook vandaag nog de ‘Rots’ van Lourdes te ontdekken.
Een weg van bekering en gebed beleven in Lourdes
9h30 : Kruisweg – in uw eentje of met begeleiding (inlichtingen in het Informatiecentrum)
15h30-16h30: Biechtgelegenheid (Nederlands) in de verzoeningskapel
15h30 : Rozenkransgebed (Frans) aan de Grot
17h00 : Eucharistische processie
18h00 : Eucharistieviering (Nederlands) in de kapel Jean-Marie Vianney
21h00 : Mariale Lichtprocessie
En niet vergeten te gaan ‘drinken aan de bron en er zich te gaan wassen’, de rots aan te raken en een kaars aan te steken voor de persoonlijke intenties.
De heilige Petrus en de heilige Johannes de Doper: twee steunpilaren voor het geloof van Bernadette
Zoals Christus het al had voorspeld, is Petrus ‘visser van mensen’ geworden, geroepen om de netten van het Evangelie uit te gooien in alle naties. Hij handelde niet uit eigen kracht, maar door de kracht van de heilige Geest en de genade van de roeping die hij had ontvangen. Op een verbazingwekkende manier is ook Lourdes een groot visnet van God geworden, een plaats waar miljoenen mensen naar toe worden getrokken, niet door grote redevoeringen, maar door de eenvoud, het gebed en het eenvoudige getuigenis van Bernadette. Door de bemiddeling van de Maagd Maria blijft Lourdes een poort van het geloof, een plaats van geloof, van bekering, van genezing en van vrede. Dit heiligdom, dat nederig is als de grot van Massabielle, zet ook vandaag nog de zending voort die was toevertrouwd aan Petrus: de harten voeren tot Christus.
In Bartrès, het buurtdorp van Lourdes waar Bernadette als kind gebracht werd bij een voedster-moeder en waar ze zou terugkeren tot vlak vóór de verschijningen, is de parochiekerk toegewijd aan de heilige Johannes de Doper. Deze grote profeet, de laatste van de laatste profeten en de eerste van de nieuwe profeten, heeft zijn hele leven gewijd aan het voorbereiden van de weg van de Heer door op te roepen tot bekering en zuivering. Hij stierf door onthoofding omdat hij door de waarheid te spreken een getrouwe getuige is gebleven ten einde toe. In deze atmosfeer van Bartrès, getekend door de stilte van God en de eenzaamheid, heeft Bernadette geleerd om te groeien in het zich toevertrouwen aan de Heer. Zoals de heilige Johannes de Doper wenste zij, na de verschijningen, zélf kleiner te worden zodat Jezus groter wou kunnen worden.
« Een mens kan zich niets toeëigenen, tenzij het hem vanuit de hemel gegeven is. Gij zijt zelf mijn getuigen, dat ik gezegd heb: Ik ben de Messias niet, maar een gezondene om voor Hem uit te gaan. De bruidegom is hij die de bruid heeft, maar de vriend van de bruidegom, die staat te luisteren of hij hem hoort, is al vol blijdschap wanneer hij de stem van de bruidegom verneemt. Zo nu is mijn vreugde en ze is volkomen. Hij moet groter worden maar ik kleiner » (Joh 3, 27-30)
Johannes de Doper en Petrus worden beiden gevierd op het einde van de maand juni: Johannes de Doper op 24 juni, Petrus (met Paulusj) op 29 juni. Zij vormen een mooie liturgische omkadering om ons eraan te herinneren dat het geloof zichzelf tegelijkertijd incarneert in het moedige getuigenis van de profeet en in de ietwat onhandige maar vurige trouw van de leerling Petrus.
Bernadette bad zelf zonder alle dingen van het geloof te begrijpen: zij bad zoals men ademhaalt, met een groot vertrouwen. Zíj heeft de Maagd Maria niet uitverkoren, maar de Maagd Maria heeft háár uitverkoren. Doorheen dit arme, ongeletterde en zieke kind heeft God alle wijsheid van de kleinen willen verheerlijken.
Laten we ons in de deze maand juni, waarin we de honderdste verjaardag van de zaligverklaring van Bernadette vieren, keren naar deze drie grote figuren: de heilige Johannes de Doper, de heilige Petrus en de heilige Bernadette. Door hun leven van gegevenheid, door hun geloof dat ze in nederigheid beleefden en door hun trouw aan de roep van de God, tonen zij ons een zékere wege, de bestaat uit eenvoudig gebed, moed en waarheid.
Gebed van de heilige Bernadette
“Ja, mijn God, mijn soevereine Meester, alleen met het oog op uw heerlijkheid en uw liefde verlang ik geheel en al los te komen van mijn eigen wil en haar zonder voorbehoud aan de Uwe te onderwerpen, om alle plannen van uw Voorzienigheid voor mij te volbrengen. Met dit in gedachten onderwerp ik aan U, mijn God, alle verlangens van mijn hart; ik breng ze terug tot één enkele wens, namelijk U in alles te gehoorzamen en lief te hebben. Ik schrijf aan deze Goddelijke Voorzienigheid alle gebeurtenissen van dit leven toe en alle gebeurtenissen, goed of slecht, die mij in deze wereld zullen overkomen, wa nneer ze getekend zijn met het zegel van uw aanbiddelijke wil. Ik zal U zegenen en danken voor het verlies van mijn bezittingen en alles wat mij toebehoort; voor de beledigingen, smaad en laster waaraan ik kan worden blootgesteld; voor de ongemakken en de pijn in mijn lichaam; voor de smarten en bitterheid van mijn geest en mijn hart. Ik zal alles ontvangen uit uw Goddelijke hand en voor uw Liefde, in de overtuiging dat een oneindig goede Vader zijn kinderen alleen beproeving kan schenken om hen te redden. Beschik dus over mij als soevereine meester over alles, voor voorspoed of tegenspoed, voor ziekte of gezondheid, voor leven of dood, voor tijd en eeuwigheid! Zo zij het. »
